KRITIKUS SASTERA

Siapakah aku dalam sebuah pembacaan? Aku ialah apa yang aku baca. Aku ialah Lahuma. Aku ialah Noboru Wataya. Aku ialah Stephen Dedalus. Aku ialah Hang Tuah. Aku ialah semua persona itu. Aku bukan sesiapa kerana aku boleh menjadi sesiapa yang aku baca ke atas diri aku. Maka aku sebenarnya tidak membaca kerana sentiasa ada persona lain yang membaca aku. Tetapi berapa persona? Banyak, sangat banyak. Aku sentiasa membaca sendirian, kerana apabila aku sendirian, aku sebenarnya larut dalam keramaian pembacaan. 
Borges ialah enigma; Borges ialah pembacaan di atas pembacaan yang datang sebelum dan selepas pembacaan Borges. Maka siapakah Borges dalam sebuah pembacaan Borges? Malam menyimpan siang seolah-olah malam menyimpan waktu dalam sakunya. Malam juga menyimpan hingar. Kita berbisik dalam gelap kerana kita tidak tahu siapa atau apa yang berbicara dalam gelap. Mata harimau yang mengintip ialah mata mimpi yang lapar. Kenapa kita takut apabila kita melihat seseorang bercakap dalam tidurnya? …