Paul Auster Suka Berjalan Kaki
Saya masih rasa City of Glass ialah novel terbaik Paul Auster. Novel epiknya 4321 pun tidak boleh lawan. City of Glass mempunyai premis yang menarik dan naratifnya padat. Auster tidak membazirkan kata dengan anekdot dan latar belakang watak yang berjela-jela (ini masalah utama saya dengan kebanyakan novel Auster). Lebih penting daripada itu, buat saya, City of Glass ialah novel berjalan kaki yang hebat. Nah, sebuah novel boleh menjadi karya berjalan kaki tanpa menyedari ia adalah sebuah karya berjalan kaki. Sebagai contoh, novel Ms. Dalloway karangan Virginia Woolf. Saya tidak fikir Woolf berniat untuk tulis sebuah tentang berjalan kaki di London. Dia cuma ingin menceritakan pengalaman satu hari Ms. Dalloway. Ini berbeza dengan novel Robert Walser, novel Sergio Chejfec, atau novel Teju Cole. Mereka menulis dengan kesedaran bahawa watak mereka ialah pejalan kaki. Saya fikir situasi Paul Auster sama dengan Virginia Woolf; dia tidak bercadang untuk menulis novel berjalan kaki. Namun Qu…
